می خواهم آخرین ترانه ی لالایی ام را بخوانم زودتر بیا! آدم ها می آیند. می میرند و می روند. اما فاجعه ی زندگی تو. آن هنگام آغاز می شود. که آدمی می رود اما نمی میرد! و نبودنش در بودن تو. چنان ته نشین می شود. در حالی که زنده ای. این عاقبت درختیست که به پرنده دل بسته بود. و چه قدر کوتاه است فاصله ی فعل های خوبی و بدی! گویا فاصله ای نیست! آهاي آشناه.

Please enter the sequence of characters in the field below. Please enter the sequence of characters in the field below.

Subscribe to my blog! C koi ton pseudo. Please enter the sequence of characters in the field below.