بعد از سه سال اومدم باکلی دردسر یوزر و پس مو که یادم رفته بود پیدا کردم حالا نمیدونم چی بنویسم! خستم از آدمایی که نمیتونم عاشقشون باشم! دی شیخ با چراغ همی گشت گرد شهر کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست. در جهان یا رب نیفتد کار کس بر ناکسی.

دلخوشی های یک دختر متولد آذر. یک متولد آذر مینویسد! قول می دم یه قول سفت! خوشحالم که قول می دم. هزارتا در دیگه به روم باز می شه. هزارتا حس واقعی دیگه رو می تونم تجربه کنم. اولین باره که قول می دم که دیگه نباشی! اما ایندفعه قولم قوله! و به طرز عجیبی بابتش خوشحال و راضیم. باورم نمی شه که چقدر بابتش خوشحالم! از فکرهایی که تو سرم می گذره لذت می برم و نیشم تا بناگوشم وا میشه. همه اش هم واقعیه همه اش.