یاد روزای قدیم بدجوری ازارم میده. روزایی ک فهمیدم اون دیگه از من بریده. نمیدونم گناهم چی بود ک اینجوری شدش. اون مال من بود چرا کسی باید می دزدیدش. یادمه اول اشناییمون بهم می گفت دوست دارم. می گفتش تو زندگی فقط فقط تورو دارم. یادمه می گفت تو این دنیا برام خدا شدی. نکنه ی روز بیادش ک ببینم تو ازم جدا شدی. یادمه اشک می ریخت برای چند روزی سفر. می گفتش ک ای خدا عشقمو از پیشم نبر. یادمه قرارمون بود همیشه ساعت هشت. هشتایی ک همشون رفت دیگه هرگز برنگشت. یادمه بهم می گفت ب من بگو دوستت دارم.

به نام خدایی که منت بر سرما گذاشت و خدای ما شد. من در کلبه ی کوچک خود چیزی دارم که تو در عرش کبریایی خود نداری. من چون تویی را دارم و تو چون خودی نداری. آبی آسمان را که میبینم و میدانم که نیست.

Shoushounette , Je Navance Plus San ElLe , Meum Si Le Mot NOUS Nexiste Presque.

تو هر ماه تجربه های جدیدی کسب کردیم. سال چهارم فوق العاده س. نگاهی نکنم که دل کسی را بلر زاند. خطی ننویسم که آزار دهد کسی را. که تنها دل من دل نیست. کم گوی و به جز مصلحت خویش مگوی.

Abonne-toi à mon blog! Au rOyaume des pOufs. BeaucOup de rOuge à lèvres. Elles sOnt là pour plaire. Mais elles savent pas se taire. Les pOufs Ont un rire. Il vOus pète la tête. Ce rire aiguë et bête. A fOnd dans la mOde. A travers tOus leurs cOdes.