XXI საუკუნე ის დროა, როცა რეკლამა იპყრობს მსოფლიოს და მართავს ადამიანებს. რთულია წარმოიდგინოთ, თუ როგორ შეიძლება ერთ ნახევარწუთიან რეკლამას ან სადღაც გამოკრულ პლაკატს ჩვენი გონების მართვა შეეძლოს. ხშირად ვითომ არც კი ვაქცევთ ამას ყურადღებას, მაგრამ საკმარისია რაიმეს შეძენისას საქმე არჩევანის გაკეთებაზე მიდგეს, მაშინვე იმას ავირჩევთ, რაც ერთხელ მაინც რეკლამაში აქეს და ადიდეს. სიკვდილი ერთადერთი პაემანია, რომელიც თქვენს ორგანაიზერში წინასწარ ვერ ჩაინიშნება.

What do you read, my Lord? Words, words, words. შემაძრწუნებელი ამბები მოხდა,ასე მოულოდნელად. იმდენად მოულოდნელად, რომ პირველ ეტაპზე,აღქმაც კი გამიჭირდა. ვერ აღვიქვი,რომ ადიდებულმა ვერემ წყალს გაატანა ადამიანების სიცოცხლე,მათი ბევრწლიანი, შეკოწიწებული ცხოვრება. გააქრო ისე,თითქოს არც ყოფილან,არც უცხოვრიათ. ვგლოვობდით დაღუპულებს, განვიცდიდით მომხდარს, გვტკიოდა ამოჟლეტილი ცხოველების ხილვა,რამაც არაერთგვაროვანი რეაქცია გამოიწვი.

ნაცნობ პერსონაჟთა შორის ყველაზე მეტად იუბაბა მომწონს, ჩემთვის ყველაზე საყვარელი და საინტერესო ანიმაციიდან. გვაქვს პატარა საერთო მე და იუბაბას. მაგალითად ვგავართ ცხვირებით, ორივეს გვიყვარს კომფორტი და ა. რწმენა, როგორც სიცოცხლის დაუოკებელი სურვილი. 2015 წლის 26 ივნისის , ს.

Get every new post delivered to your Inbox. Build a website with WordPress.

AH QUE COUCOU LES GENS! .