Wednesday, May 11, 2005.

Subscribe to my blog! Toute celle qui veule se la pété. Toute celle qui mente pour avoir des amis. Please enter the sequence of characters in the field below.

و خدا می داند که چقدر مخلوقش از درد فراموشی در رنج است. باید که تو را گم کرد. ای از همه تنها تر. افسانه ی مردم کرد! باید کم از این شب بود. شب شعله ی بیدار است. خواب دیدم ابر بود و ماه بود. روبرویم تا ستاره راه بود. تاب بود و خنده ی مهتاب بود. آب بود و عکس او در آب بود. خیس بود احساس ناب قاصدک. آن زمانی که تن از طوفان گرفت. ابر بود و باد بود و اینچنین. شعرهایم لهجه ی باران گرفت.

او نشست و به آرامی مشغول غذا خوردن شد. غم و ناراحتی توی چشمانش را خوب میدیدم. اگه وقتی می خنده خوشگل تر می شه.