Środa, 19 sierpnia 2015. Witam wszystkich po kolejnej długiej przerwie. To już ostatni rozdział opowiadania. Cieszę się z jednej strony, że dobrnęłam do końca i zakończyła historię, ale z drugiej za to szkoda mi zamykać tą opowieść. Wiem, że w większości was zawodziłam dodawaniem postów, ale tego już nie odwrócę. Mam nadzieję jednak, że warto było czekać.

زندگی نوشت های دو نفر و نصفی. همسر دیشب ساعت یازده رسید خونه. ولی من خونه نیومدم و دیشب رو هم خونه بابام موندم. هم همسر خسته بود بیاد دنبالم هم اینکه سبزی قورمه ای که من و مامانم سفارش داده بودیم رسید. باید پاک میشد خیلی زیاد بود . نصفشو تا یک پاک کردیم باقیشو صبح . باقی کاراش موند واسه مامان جونم. ساعت یازده همسر نون داغ به دست اومد صبونه خوردیم و برگشتیم خونه. یلدا رو حموم کردم . طفلی بچه م اونجا از بس بهش خوش میگذره و خسته میشه دو سری عمیق خوابیده. عصر همسری رفت تو اتاق و یهو برگشت و یه چیزی تو دستش بود .

شنبه بیست و چهارم مرداد ۱۳۹۴. سه شنبه بیست و هشتم خرداد ۱۳۹۲. در این نظرسنجی شرکت کنید. گوش کن میخواهم برایت پسر بودن. یعنی نافتو که بریدن روش 2 سال حبس هم بریدن. یعنی فقط تا اخر دبستان بابا مامان پشت سرتن بعدش جامعه بزرگت میکنه. یعنی فقط یه سال وقت داری که کنکور قبول نشی. یعنی بعد 18 دیگه یا سربازی یا سربار. یعنی استرس سربازی و حسرت درس خوندنه بدون استرس.

SA FAIT 1 ANS! Ajouter à mon blog.