هر چه دل تنگت خواهد بگو. دارم یه نامه برات مینویسم . شاید بعضیا بهش بگن نامه ی عشق شاید بعضیا بگن نامه ی درد و دل . ولی من بهش میگم نوشتن تموم اون حرفای ناگفته ای که نمیتونم به زبونم بیارم . معذرت خواهی به خاطر تموم گناهام . میدونم که نه خودم لایقم نه این نامه ی حقیرانم. ولی میدونم تو ارحم الراحمینی . میدونم که هیچ وقت منو از یاد نیمبری همیشه گوشه چشمی بهم نگاه.

Życie to jedna wielka książka, codziennie zapisujemy w niej nowe strony, rozdziały. Nie możemy przewidzieć co się stanie za sekundę, minutę, godzinę, dzień, tydzień, miesiąc, rok. Nie da się zaplanować przyszłości. Wszystko w tym zdaniu jest prawdziwe. Kuba był za mały, żeby cokolwiek pamiętać, a Jula? Nie potrafię się pogodzić z jego śmiercią, ale widocznie tak musiało być.

Ten blog pojawił się w moim życiu niespodziewanie, ale nie żałuje. Cieszę się, że mogłam go prowadzić i, że mogłam się z Wami podzielić moimi pomysłami. Przede wszystkim pragnę podziękować Sweet Dreams! Dziękuje Ci za zaufanie jakim mnie obdarzyłaś przekazując mi tego bloga! Starałam się godnie Cię zastąpić, ale nie mam pojęcia czy mi się udało. Mam nadzieje, że nie zawiodłaś się na mnie i nie żałujesz, że oddałaś mi swojego bloga. Dziękuje Wam wszystkim i każdemu z osobna! Obudz.

W pierwszej chwili był zestresowany, jednak nie potrzebował dużo czasu, by zebrać się w sobie i zręcznie spakować w torbę najpotrzebniejsze rzeczy do szpitala. Pospiesz się, błagam! Tylko, czy zdążę? Nastały.