Rozdział 14 Nie mówcie rodzicom. Cieszę się, że spędzamy tego ostatniego sylwestra razem. Nie wymarzyłbym go sobie lepiej. Wiesz, że to nie musi być nasz ostatni sylwester. Nic nie potrafiłoby opisać ich szczęścia. Niedaleko Lupina i jego dziewczyny stali wtuleni w siebie Carmen i Aaron.

Piątek, 25 września 2015. Moi drodzy czarodzieje- ja wciąż żyję! Muszę Wam powiedzieć, że mam naprawdę duże wyrzuty sumienia. Napisałam, że wstawię rozdział pod koniec sierpnia, mija połowa września, a po rozdziale ani widu, ani słychu. Zapewne zauważyliście już, że ta notka nie składa się tylko z przeprosin! Nie będę spojlerować. Powiem tylko, że tak to z grubsza wygląda.

نابرده رنج گنج میسر نمی شود. بودن کسی میشویم که نه فقط از خود. بلکه از دنیا هم خسته میشویم . چشمانی که در حال عبورند. پاره ای از وجود ترا. نیز با خود می برند. تمام دلتنگی هام از نبودنته. هیچگاه چشمهای زیبای تو را. در انحصار قطره های اشک نبینم. دعا می کنم که لبانت را فقط در غنچه های لبخند ببینم. من برای خورشید آسمان زندگیت دعا می کنم گه.

Bah voui une nouvelle vie, un nouveau blog. Pour que tout le monde puisse profiter de ces super moments! Particulierement ces moments passés avec toi chou. Le verbe aimer est le verbe le plus difficile a conjuguer.

Abonne-toi à mon blog! Djibril est mon joueur de foot préféré.