ظ روز جمعه ۱٢ مهر ۱۳۸٧. تلخی نه از این بابت. تلخی از فشار بود از فکر بود از دیدین بود. از دیدن چیز هایی که. و یا حتی از شنیدن چیزهایی که. تلخ بودی و تلخیت باشکوه بود. سکوت داشتی و فشار داشتی. چرا از صداها می ترسی! چرا صدای خود را از کثیفی. در تلخی نگاه تو ولی آرامشی هم بود. و زیبایی تنها در دیدنی ها نیست.

از زمین تا بهشت برین. خدا با خط خود نوشت تا گل آدم و سرشت. هرکی علی رو دوست داره میفرستمش توی بهشت. یکه و بی همتا علی عشق همه دنیا علی. جلوه نازش تو ببین آن روی ماهش تو ببین. این ره به سمت عاشقیست این رسم و راهش تو ببین. ازدواج حضرت فاطمه زهرا سلام الله عليها و امير مومنان علی عليه السلام.

گلی از شاخه اگر می چینیم. لااقل لای کتاب دلمان بگذاریم. و شبی چند از آن را. هی بخوانیم و ببوییم و معطر بشویم. شاید از باغچه کوچک اندیشه مان. من باور نمی کنم خدا هم وجود داشته باشد.

On ne souhaite pas des choses faciles, on souhaite de grande choses, des choses ambitieuses, hors de portée. On continue à faire des vœux pourtant, parce que, parfois, ils se réalisent.

دیگه هیچ دفتری برای نوشتن ندارم. وای که تا امشب من مردم تا لحظه ای که بفهمم اونو دارم یا نه. چقدر قشنگه وقتی میبینم که اطرافم عاشق و معشوق های هستن که از کنار هم بودن لذت میبرن اینطوری کمتر تلخی لحظات رو حس میکنم و خنده رو لبام میشینه خدایا قلبهای عاشق رو همیشه شاد کن خدایا اونقدر میاستم تا جواب بگیرم خدای کوتاه نمیام.