It was the third month long absence that finally did it. I guess the third time really is the charm. In the last three years this blog has morphed more times than my hair color, settling finally on something I can be proud of. I could say the same of myself. Otherwise, farewell and good luck. Thanks for walking this far with me, I hope the rest of your trip is a blast.

دوستی از دانشگاه آزاد رفسنجان برایتان می نویسد. به تو می اندیشم . به تو اي سبز ترين حادثه ي باقي ها. ماندگاري بي تو بي هدف گشتن و سوزاندن حسرت سخت است. معني مردن پي در پي من. حال دريا تب دار و دلش آشوب است. موقع كوچ من و مردن من. باني سبز ترين خاطره ها. به تو اي مونس باراني من. به تو اي عاشق من.