Hari ini tuh hari paling memalukan yang bikin gue nyeseeek banget! Dimulai dr td pagi ada ribut. Sampe yg kena cengan parah sm temen. Sampe yg menjelang malem gue ribut sama partner gue sendiri. Saat itu udah menjelang malem. Bbm gue dr siang blm dibales. Pas tau dia ngetwit, emosilah gueee. Dia bs ngetwit tp ga bs bales bbm gue. Hujan malam ini pun mendukung panasnya suasana hati gue. Gue kalap, ribut ditwit,. Akhirnya pindah ribut ke BBM.

به سراغ من اگر می آیید, نرم و آهسته بیایید, مبادا که ترک بر دارد چینی نازک تنهایی من. ظ روز چهارشنبه ٢۸ فروردین ۱۳٩٢. صبحی زیباست که دریچه چشمم به لبخند تو باز بشه. خوبی و بدی و لذت بخش بودن یا نبودن یه چیز به شخص و موقعیتش بستگی داره. اگه پشت فرمون ماشین نشسته باشی می فهمی لحظه سبز شدن چراغ راهنمایی چه حالی میده. آدم دوس داره پاشو بذاره رو گاز با همه شتاب از چهارراه فرار کنه. بیش از این نمی نویسم. گاهی وقتا سبز میشی پشت یک چراغ قرمز.

Listening to the waves crashing. Thoughts swirl around in my head and try to consume me, but the waves bring me back home. We need only be open to the experience. How often have I walked past a stranger. When I saw this photo, taken by John Westrock, posted on Flickr, I thought, what a good capture? .