آدمی میمیرد و این نام اوست که میماند. همیشه فکر میکردم که اگه دیگه کنکور بدم خلاص میشم. یه زندانی که از زندان رها شده. دیگه میتونم بگم سلام زندگی من. الان اون روز که همیشه فکرشو میکردم رسیده. توی تخیلاتم همیشه بهش فک میکردم و کلیییییی راجبش خیالبافی میکردم. و غرق در رویاهام میشدم. الان دیگه فهمیدم که دیگه فک کردن و غرق در. ممکنه اون لحظه برام لذت بخش باشه ولی وقتی. با زندگیه واقعی مواجه شم برام دردناک تره.

Podarite cvijeće i izmamite osmijeh sreće. Na početku još jedan pozdrav . Zovem se Marijanka Komar, rođena sam 1973 godine u Virovitici, gdje sam završila srednju ekonomsku školu. Osnovnu školu pohađala sam u Pitomači. Ponosna sam mama dvoje djece. Sin Mihael ima 16 godina i bavi se nogometom, a kćerka Nikolina ima 15 godina i bavi se sviranjem. Trenutno sam studentica na Visokoj školi za menadžment u turizmu i informatici u Virovitici. U slobodno vrijeme volim sa obitelji šetati po prirodi i roštiljati.

Abonne-toi à mon blog! MoN GrAnD Po t.