دلمان که میگیرد تاوان لحظاتی است که دل بستیم. همه چی ازاون جا شروع میشه. به سلامتیه اونی که تو عصبانیت.

کاش میدانستی چقدر دلم بهانه ی تو رو میگیره هر روز. کاش میدانستی چقدر دلم هوای با تو بودن کرده. کاش میدانستی چقدر دلم از این روزهای سرد بی تو بودن گرفته. کاش میدانستی چقدر دلم برای ضرب آهنگ قدمهایت. کاش میدانستی چقدر دلواپس تو ام. و چقدر به حضور سبزت محتاجم. و همیشه از خودم می پرسم این همه که من به تو فکر میکنم. موهای یک زن خلق نشده. یا برای باز شدن در باد.

დაწერილია სპეციალურად თბილისის წიგნის ფესტივალის მიერ გამოცხადებულ ბლოგერთა კონკურსისათვის. დიახ, ასე სწორედ ის ადამიანი საუბრობს,რომელმაც შეძლო და ჩართო ის ყოვლისშემძლე მექანიზმი,რომელიც გვიჩვენებს მიმართულებას იმ არაჩვეულებრივი გზისაკენ, ჯერ რომ ჩვენ არსებას არ უხილავს, მაგრამ დიდი ხნის ბრძოლის შემდეგ მიაღწევს, დაინახავს და ათრთოლებულს, აღფრთოვანების შეძახილი აღმოხდება. პირადად მე სულ სხვანაირად ვუყრებდი ყველაფერს.

Et pas grand chose pour te faire rire. Et le meilleur me fait souffrir. St-bédo ou St-léo le guetho.