Pazartesi, Ağustos 17, 2015. Hayat hep böyle zor mudur, yoksa sadece çocuk olduğunda mı böyle gelir? Rexx sinemasında gelecek programa baktım. Yalnız bir bankta bir süre denizi izledim. Tutunacak bir ip, kalacak, devam edecek bir sebep arıyordum. dört buçuk saat bu arayışın etrafında dolandım durdum. bulunmuyor! Şimdi her zamanki yerimdeyim.

Viens ici, touche pas ça. Reste assis, va pas là. Fais comme ci, fais comme ça.

Dünü, bugünü, yarını. Ne tür bir bela bu. Kendi halinde savrulan bir esinti. Ilık bir donuşla sarıyor beni. Kaldırımlarda yürürken hayal ederdim kendimi. Soğuk rüzgarlar içinde ve yapraklar. Belki de ben yoktan yere durgun.

Evvet sevgili hayalperestler, gerçekten kaçanlar, rüyaya yatanlar. Benim bir bloğum varidi, acaba yazmayalı kaç yıl oldu diye düşünürken bir baktım ki 2 sene olmuş yazmayalı. Evet bana da bayağı saçma geldi. Neyse yazma ihtiyacım şu masal kitaplarını yayma isteğimden doğdu. Ben çok seviyorum herkes sevsin istedim. Alın çocuklarınıza ve kendinize okuyun.

Rabu, Oktober 21, 2009. Selasa, Oktober 20, 2009. Saat ini yang kuinginkan hanya. Sabtu, Oktober 17, 2009. Setiap ruh yang ditiupkan ke jasad yang telah Dia ciptakan. Maka, selalu ada hati tuk berbagi dan mengerti di setiap penderitaan dan kebahagiaan makhluk-Nya yang lain. Itu semua karena cinta kasih Tuhan yang selalu Ia ajarkan pada makhluk-Nya melalui perjalanan hidup masing-masing ciptaan-Nya. Meski hanya sesaat dan semu.