On a small terrace in Antalya.

Κι ας βγούμε, από ερείπια δημόσια κτίρια. Και τα όπλα που μας σημαδεύουν,. Κι ας μας φέρουν μπρος στο στρατοδικείο. Που συνεδριάζει νύχτα με λάμπες θυέλλης. Τη γυναίκα που αγάπησα,. Σύντροφό μου από τα άστρα. Που θα φέρνει στα σπλάγχνα το παιδί μας,. Για το μόνο γάμο που δέχτηκα. Κι ας με στήσουν το επόμενο πρωί. Και στο χέρι ένα κοντό αναμμένο πούρο. Ό,τι δεν πρόλαβα εγώ.

Miércoles, 27 de abril de 2011. Mi hermoso Maty y sus últimas noticias. Esos ojitos que no me canso de mirar y que muestran una ternura permanente sin límites. Mi Maty quién diría lo que un niño logra hacer, bueno todos los niños, alegran la vida, le dan razón a tu vida, la llegan de colores, razones y te dan el empuje y gran motivo para siempre seguir adelante. Fuimos a la Clinica las condes, ahí lo ve su pediatra por el auge, eso es lo bueno, el bono nos sa.