Back at the office! Gisteren moest ook ik er weer aan geloven. Half zeven was het na veel te weinig slaap vanwege een verpest slaapritme. Vanaf deze week mag ik sowieso twee keer in de week lesgeven aan groep 5 uit de combiklas waar ik stageloop, echt awesome! .

Maar er is veel gedaan aan de bus , de sloten werken weer . Zelfs die van de schuifdeur , wat wel raar is , toen we hem kochten zat er geen hendel aan.

Wat is de reden lang afwezig. Nu daar kan ik kort over zijn,wist mijn wachtwoord niet meer en ook niet meer hoe het allemaal moest! Het overkomt mij wel vaker dat ik daar telang overna moet denken! Komt vast door de leeftijd. Dat is wel jammer want veel dingen vergeet je! Maar wat ik niet ben vergeten is dat na heel veel vrienden verzoekjes aan mijn nichtje Noor via facebook! Hallo lieve Noor ik ben Anneke van heel lang geleden toen je nog erg jong was! Wie is Anneke Smits? .

Onze enige overgebleven oma kip blijft lekker in het oude hok en mag daar haar dagen uit zitten. Ze is een taaie, legt af en toe nog een ei soms zelfs een paar dagen achter elkaar en is verder nog gezond. En als er wat te eten is dan kan ze behoorlijk hard rennen. Maar ze zou niet opgewassen zijn tegen een groep jonge hennen dus blijft ze lekker in het oude hok. A dream that would come true.

Ik doe de brievenbus open. ligt er een grote blauwe plastic tas in van het UMCG met daarop de mededelingen medische post en biologische stof . Ik wil niet lullig doen maar dan schrik je toch wel even. Was misschien handiger geweest als iemand me even had verteld dat we dit ding konden verwachten. En toen de tas open geritst.