مجنون شدم که راهی صحرا کنی مرا. کوچک همیشه دور ز لطف بزرگ نیست. قطره شدم که راهی دریا کنی مرا. شاید قرار نیست مداوا کنی مرا. من آمدم که این گره ها وا شود همین! اصلا بنا نبود ز سر وا کنی مرا. حالا که فکر آخرتم را نمیکنم. حق میدهم که بنده دنیا کنی مرا. وقتش نیامده که شکوفا کنی مرا. آقا برای تو نه! برای خودم بد است.

چقدر آسان تر از این است. که یک دنیا حرف داشته باشی و نتوانی. روزه ی سکوتت را بشکنی. چه کرد روزگارت با من. برای همیشه گ م شد. وقتی نمی شود رفت! همین یک پا هم اضافیست.

اهل آبادی ما بس که ربا می خوردند. اهل آبادی ما بس که ربا می خوردند. بانکهای همه جا غبطه به ما می خوردند. رشوه را از ته دل مثل هلو بلعیده. رانت ها را همه بی هول و ولا می خوردند. اهل آبادی ما بس که ربا می خوردند,. شعر را 0 نفر 0 بار خواندند. گاه بی دین و گهی زاهد و گه عیاشم. گاه بی دین و گهی زاهد و گه عیاشم. پیش نیکو عملان خوب تر از هر خوبم.

Üye blogların içeriğinden blog yazarları sorumludur.