از روزی ک ه نامت. می کنم جمج مه ام. با ش کوه ت رین امپ رات وری. را آرزوست اگر آرامگاه اب دی. ت ولدم م ب ارک . ه رکس ی لای ق غ زل ع اش ق ان ه. این رو نوک پنجه بلند شدن ها رو. همان لحظه هایی تو یک عالمه م رد. و م ن یک عالمه زن. میان راز و نیاز های. یعنی پایان سر درد ها. بلند نشوی بروی یک وقت.

ازاینکه کلبه ی عاشقانه ی من تنها رو مخاطب چشمای قشنگتون قراردادین سپاسگزارم. ای دل بسوز تاشب احیا نیامده. فرقی نکرده ایم زاحیای سال پیش. توبه چرا سراغ دل ما نیامده. گویی به گوش عده ای ازما هنوز هم. هل من معین غربت اقا نیامده. بی کم وکاست وبی چون و چرا میبخشد. وسط بزم مناجات و دعا میبخشد. قطره ای اشک زچشمت بچکد میبینی. که چه ارامشی این حال بکا میبخشد.