ஐزندگی حس غریبی ست که یک مرغ مهاجر دارد. نردبانی که به اندازه ی دلتنگی من قد بکشد. پشت دیوار کسی یافت نشد. تکیه بر حسرت خود خواهم زد. دلی که مرده دگر زندگی نمیخواهد. شکسته باورم از دوست خسته خواهم رفت. حیات را که نبوده است حاصلش جز غم. نهاده پشت سر و دل شکسته خواهم رفت. دلم لبالب عشق و لبالب نفرت. گذشتم از همه و دل گسسته خواهم رفت. چها کشیدم از این قوم چون نمیفهمند. خوش اومدی به دنیای من.

شب تولد آدم مثل یک قراره اعلام نشده است. دوست نداری خودت خبرشون کنی. امروز و امشب 27 مرداد تولدمه. با عرض سلام و قبولی طاعات و عبادات همه ی دوستان. با برنامه ریزی مدیریتی که مدیران وبلاگ انجام دادن حال تمامی وبلاگی ها رو گرفتند چون تمام پستاشون پریده. باید برای این مدیران لوح تقدیری با طلا نوشت. سپاس از این همه لطفی که شامل حالمون کردید.

درد دلی که به هیچکس نمیتوان گفت. اطرافم پر آدم و از آدم خالیست. درد دارم انگار جاییم درد میکنه از داخل انگار کسی رو سینم نشسته وگردنم رو فشار میده خسته شدم خسته خیلی خسته. خستم از انتظارات بیجای مردم خستم از اینکه خودت باید تلاش کنی برای زندگیت صاحبی کنی خستم از تداعی روزای زندان. خستم از بد قولیا خستم از سگ دو زدن و اسم مهندس بیکار روم بودن خستم از سرکوفوا و نصیحت ها خستم از بزرییا بهتر بگم بزرگی کردن بزرگترنما ها خستم میفهمی خداشکرت اینایی که.