آگه یکی مون بمیره اون یکی یاری نگیره. عاشق بمونه تاکه هست چون که به عهدش وایستاده. داشتن تو برای من آرزوی محالیه. کاشکی میشد که رویا ها رنگ حقیقت بگیرن. تموم درد و غصه ها تو چاه نفرت بمیرن. کاشکی میشد که تا ابد من و تو ماله هم باشیم. برای پرواز از قفس پرای بال هم باشیم. گریه کن عزیزم اما نه فقط واسه خودت واسه این که دیگه نمی تونم بیام تولدت. مارو رها نمیکنن آدما انگار واسه ما دعا نمیکنن.

من به مردی وفا نمودمو او پشته پا زد به عشقو امیدم. هر چه دادم به اوحلالش باد غیر از آن دل که مفت بخشیدم. دله من کودکی سبک سر بود خود ندانم چگونه رامش کرد. اگر از شهر آتشین لب من جرعه ای نوش کردو شد سرمست. حسدتم نیست زانکه این لب را بوسه های نداده بسیار است. باز هم در نگاه خاموشم قصه های نگفته ای دارم. باز هم چون به تن کنم جامه فتنه های نهفته ای دارم. بازهم میتوان به گیسویم چنگی از روی عشق و مستی زد.

Mais que deviennent ces 2 Lunes ? Deux lunes au lycée et bien ça donne.