Les vampires de Manhattan .

اینم یه دختر که داره رقص باله میره. اینم که یه عکس از ماریچی هستش فکر کنم همتون میشناسینش.

Bon Demain je pars aux USA.

یادداشت های یک جوجه با 20 متر زبون. این چند وقت خیلی اتفاقا برام افتاد. آدم به یه جایی میرسه که میبینه دیگه جنگیدن و روی حرف خودت پافشاری کردن دیگه فایده ای نداره. از خیلی چیزا باید بگذری و بری. باید یاد بگیری هرچی میخوای دلیل نمیشه مال تو باشه. یاد میگیری خیلی چیزارو باید از دور دوست داشت. بعضی از آدم هارو باید فقط از دور نگاهشون کرد و عاشقشون بود. با حرف زدن احساساتم خالی نمیشن. فقط و فقط نوشتن آرومم میکنه. میخوام یه تغییر اساسی به خودم بدم. I was five, and he was six.