من از آن روز که در بند توام آزادم. حافظ از جور تو حاشا که بگرداند روی! قلب های پ ر حادثه! وقتی در چند ماهگی ش ترک برداشت! وقتی به لرزشی در ته مانده یک جفت قافیه بسنده کرد. در هم اغوشی گلهای گندم. در ب عد و ق رب یک قافیه سکوت. و او را دوست تر میدارم. اکنون که دوست تر میدارد. قلب حادثه برداشته من . آپ ها در ادامه این پست انبار میشوند. مرا و تورا دوری نا بخشودنی.

وبلاگی با آدرس مورد نظر پیدا نشد.

Chacuns de mes jours,. Et chacunes de mes nuits,. Ça commencait à être dur mais. Je vais oublier, tout oublier. Et revenir sur le droit chemin. Je dois oublier le passé,. Je claque des doigts,.