Foot en club, Lycéen. Abonne-toi à mon blog! La calabria. tout simplement la plus belle des région. De connerie, et tou le reste.

چشمهایم را ببخش که نگاهت کردند و مرا ببخش که بی اجازه تو دلم لرزید. کی گقته لیلی و مجنون دیگه نیست. دنیا پر شده از لیلی و مجنون و فرهاد وشیرین. اینجام پر از عاشق ها و معشوقه هاییه که واسه هم میمیرن. حالا حتما لازم نیست جون بدن. همین که یکی روحشو . قلبشو بده یعنی مرده است. با دست هایی که دیگر دلخوش به النگو هایی نیست که زرق و برقش شخصیتم باشد. دردم می آید نمی فهمی.

چپ دست ها هرگز نمی میرند. امروز ما آرزوی دیروز ماست. من به برف می اندیشم. من به برف می اندیشم. و مبهوتم از تمنای زشت دستانم برای از بین بردنش. من به برف می اندیشم. به اینکه چگونه سرما از قلب کوچکش طغیان می کند. برفی با ابهت اما خیلی ضعیف. دانه های زیبا ی برف چه زیبا و با وقار می رقصند در باد. غرق تماشای این منظره ی کمیابم.

Going out of my fucking mind. Filthy mouth, no excuse. Find a new place to hang this noose. String me up from atop these roofs.