Is life worth living? امروز یکی دیگه از عموهام فوت کرد. هر وقت عمو یا عمه هام طوریشون میشه دلم برا بابام کباب میشه. احساس میکنم بابام پشتش به خواهر برادراش گرمه تو زندگی که basically بزرگش کردند. دلم برا بچههای عموم میسوزه مادرشون رو تو بچگی از دست دادند و تو چند سال گذشته با زن جدید باباشون همش دعوا داشتند. دلم برا بچهی عموم از زن جدیدش میسوزه که تو ۱۰-۱۲ سالگی بی پدر شده. عید با بقیه عموهام حرف زدم به این عموم که زنگ زدم برنداشت دوباره هم زنگ نزدم! دلم برا خودم هم میسوزه که الان یاد این افتادم.

Wednesday, January 8, 2014. به روی گل تان ببخشید کم وکسری هایش را. بی سر و صدا نگاه تان را بکنید. تا جنون فاصله ای نیست از اینجا که منم. یادداشت های پدری از غربت. باشد كه از خزانه ى غيبم دوا كنند.

Abonne-toi à mon blog! Quesque je suis pour toi.