دیگه نمی تونم با لپ تاپ کار کنم . بی خیال بی خیال عبور می کنی. دستانم را دراز می کنم. لای هجوم تنهایی های من محو می شوی. و من می مانم و پاهایی که نای رفت. ن و ماندنشان توامان نیست.

Sans elle je ne serais rien du tout.

Rozchyliłem powieki, pozwalając przytłumionemu światłu słonecznemu bezkarnie wcisnąć się w szpary pomiędzy rzęsami. Syknąłem cicho, gdy promienie uderzyły z całą mocą w tęczówkę. Byłem taki biedny, skacowany i kompletnie niezdatny do życia! Shh, cicho, to wcale nie moja wina. Swoją drogą dziwne, iż nie pamiętam nic z poprzedniego wieczoru. Co takiego się stało? Momentalnie struchlałem, gdyż z parapetu gapiła się na mnie para wielkich, żółtych ślepi.

Ce blog est reservé a tout ce qui est. Abonne-toi à mon blog! Un dernier pour la route. Clique ici pour poster un commentaire en étant identifié avec ton compte Skyrock. Et un lien vers ton blog ainsi que ta photo seront automatiquement ajoutés à ton commentaire.