در زمانهای بسیار قدیم وقتی هنوز پای بشربه زمین نرسیده بودفضیلت ها. وتباهی ها دور هم جمع شدند انها ازبیکاری خسته وکسل شده بودند ناگهان. بیایید یک بازی بکنیم همگی ازپیشنهادشادشدند مثل قایم باشک همگی. قبول کردند ودیوانگی فورا فریاد زد من چشم میگذارم وازانجایی که کسی. نمیخواست دنبال دیوانگی برود همه قبول کردند اوچشم بگذارد. جلوی درختی رفتوچشمهایش رابست وشروع کردبه شمردن یک . شوندلطافت خود رابه شاخ ماه اویزون کرد خیانت خودراداخل انبوهی زباله. جایی راببیند اوکورشده بود! .

ستیزه جویی دور کننده اندیشه است. بزرگترین مردن تنگدست بودن است. جوانی را با ورزش و پیری را با کم گویی بگذرانیم. تنها خود را محاکمه کردن کمال است. به دنیا نیامدن بهتر از تعلیم نیافتن ونادان ماندن است. زیرا جهالت ریشه همه بد بختیها است. انسان زیر زبان خویش پنهان است. بالاترین فقرها نادانی و بی خردی است.

ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﮐﺴﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺸﻮﻥ ﺩﺍﺭﻣﻮ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺑﺪﻡ ﻣﯿﺘﺮﺳﻢ. ﻭﻟﯽ ﺑﻌﻀﯽ ﻭﻗﺘﺎ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﻡ میپرسم. طاعات و عباداتتون قبول . سه شنبه شانزدهم تیر ۱۳۹۴. همیشه چشم به آسمان دارم. به آن نگاه کرده ای. حماقت که شاخ و دم ندارد. اینقدر میروم تا تو دلتنگ من شوی! .