این قافله ی عمر عجب میگذرد. این شعرو چند وقت پیش تو یه جایی خوندم که به دلم نشست. یک روز تا ظهر بخوابد. حق نداری بوسه ی صبحگاهی مرا فراموش کنی. بی ترانه ولبخند به اداره بفرستی. سه روز تو زنجان بین بچه های زرنگ ارشد روزای خوبی بود. وقتی فعالیتها ومقاله دادنهاوسمیناراشونو میدیدم از خودم خجالت میکشیدم.

یه بار امتحان خوندن این وبلاگ موردی نداره. اگه خوشتون اومد که بازم سر بزنید اگرم نه که هیچی! در ضمن نه کسی رو لینک می کنم و نه دوست دارم تو وبلاگ کسی لینک بشم پس بی خیال کامنتای تبلیغاتی بشید. نامه هایی برای دختر نداشته ام ناتانائیل 3. نامه هایی برای دختر نداشته ام ناتانائیل 2. نامه هایی برای دختر نداشته ام ناتانائیل 1. نامه هایی برای دختر نداشته ام ناتانائیل. هر چی فک کردم چیزی به ذهنم نرسید. قرار های فیس بوکی در آینه ی احادیث. Adsl با من لج است. چیز نوشته های یک غارنشین. اگر چنين فكري كني واقعا خاك بر .

I am me once more;. Friday, September 03, 2010. This,my own comfort zone. I think I am losing myself. Help me,anyone? This blog is getting dustier than ever. Sunday, August 15, 2010.