سکوتی که هر روز بیش از پیش آزارم میدهد. سیگاری که دیگر خسته است از دستانم. دودی که فضای اتاقم را پوشانیده است. دفتری که دیگر پر است از مزخرفات ذهن شلوغم. ساعتی که دیگر از بی اعتنایی هایم به خواب فرو رفته است. چشمانی که دیگر قدرت بینایی ندارند. فقط و فقط در انتظار روزی هستند که مرا بی جان و بی رمق در چهار دیواری کوچکی. بینند و راحت شوند از دست این جسم مفلوک و کذایی که هر روز پس تر از دیروز خود است.

Tuesday, August 18, 2015.

Di hadap-Mu, aku tak lebih dari setitik debu. Create a free website or blog at WordPress. Create a free website or blog at WordPress. Get every new post delivered to your Inbox. Build a website with WordPress.

Tuesday, November 16, 2010. دیگر هیچ کس را ندارم. خود را هم از دست دادم. خواب هم از دست دادم. خیلی سخت است که هیچ کس نفهمد که چگونه در رویا هایت زندگی میکنی. برای زندگی در رویا هایت محکوم شوی. و هیچ چیز نتوانی بگویی جز اینکه. حق را به تو میدهم. Wednesday, September 15, 2010. So, so you think you can tell Heaven from Hell,. Can you tell a green field from a cold steel rail? A smile from a veil? Do you think you can tell? .