Przebudziłam się przykryta kocem po samą szyję. Promienie słońca przedostały się przez głupie szczeliny w roletach. Jęknęłam zirytowana, przewracając się na drugi bok. Chciałam się po prostu wyspać czy to tak wiele? Ile ominęłam śpiąc jedynie do dziewiątej rano? Z mamą wszystko w porządku. - powiedział szybko, a ja jedynie wypuściłam powietrze z ulgą. W takim razie, co się dzieje? Spytałam, bojąc się odpowiedzi. Podniósł głos, wstając z miejsca.

Kochani strasznie mi przykro, że tak długo nie ma rozdziału, była kolej Magdy, niestety nie wiem jak z tym będzie. Postaram się przetłumaczyć sama do końca to opowiadanie, ale nie obiecuję, że będzie to szybko, ale postaram się jak najszybciej dodawać. Wtorek, 17 czerwca 2014. Jak do diabła mam to zrobić? Jak pozwolić sobie zagłębić się w coś, w co nawet nie wierzę? Czy mogę po prostu umrzeć? .

Tryin to find a reason to live. Please enter the sequence of characters in the field below. Please enter the sequence of characters in the field below. New kind of fashion! .

O último dia do ano. Não é o último dia do tempo. E novas coxas e ventres te comunicarão o calor da vida. Beijarás bocas, rasgarás papéis,. Farás viagens e tantas celebrações. De aniversário, formatura, promoção, glória, doce morte com sinfonia. Que o tempo ficará repleto e não ouvirás o clamor,. Do lobo, na solidão. O último dia do tempo. Não é o último dia de tudo. Fica sempre uma franja de vida. Onde se sentam dois homens. Um homem e seu contrário,. Uma mulher e seu pé,.