تا احساس هست تنها نمی مانی. این وب برای لحظات تنهایی من با دل نوشته های من طراحی شده است شیما فرجی هستم متولد 1370شهرستان خرم آباد دانشجوی ترم6 مهندسی مرتع و آبخیزداری. بابای خوبم همیشه خوب میماند. من هم میروم روزی از این دیار. بابای خوبم همیشه خوب میماند. می شود من بغض کنم.

ت اب وت ع ش ق. ع زیزآنی که تو این م د ت. آب روش نی ا ست. راب طﮧ هاے اפساسے را ف دا ے ضاب طﮧ هاے بی ا פساس میکنند. ضاب طﮧ هاے م ن ط ق ے را ق ربانے راب طﮧ هاے بی م ن ط ق . و عقیבه دار ند این ا ست راه رسیבלּ بﮧ اوج . اوج یعنے ه د ف .

مادرم رابوسیدم بوییدم نازکردم نگاه کردم لمس کردم. من! گفت شوهرم داره شیمی درمانی میشه. من! کلی آرومش کردم گفتم ایناطبیعیه.

به خانه جديدم فيسبوك نقل مكان كردم. قبلا سرطان به سراغم نمی آمد. قبلا کلماتی می گفتم که امیدوار کننده بود. و قهوه ای چشمهایم معلوم می شد. و پوست کبودم حواسم را پرت نمی کرد. مثل قرص ماه خودم را دوست داشتم. از هفته پیش شروع شد. یکباره خودم را مثل یک اسب صدا زدم. و از لابه لای جمعی ت کنار کشیدم.