ابرم که از ازدحام غم لبریزم. یک دسته ی برگ زرد دستاویزم. هر شب به همه ستاره ها می گویم. من گم شده از تبار یک پاییزم. ستاره چين بركه هاي شب. به نام او که مرا دید اما وقتی که مرده بودم. بعد از یک سال و نیم سلام. خیلی حال میده وقتی وبلاگتو به روز نمیکنی و پیشنهاد میدم امتحان کنید اما شرط با حال بودنش اینه که تو فیسبوک باشی. و اتفاق هایی که اگر بگم کمر بلاگفا شکسته میشه. و دو غزل تقدیم به شما.

Abonne-toi à mon blog! Moi en mode classe. Moi a la soirée casino.

شعر زیبا حمید مصدق و جواب فروغ فرخزاد به او. تو به من خندیدی و نمی دانستی. من به چه دلهره از باغچه همسایه سیب را دزدیدم. باغبان از پی من تند دوید. سیب را دست تو دید. غضب آلود به من كرد نگاه. سیب دندان زده از دست تو افتاد به خاك. سالهاست كه در گوش من آرام آرام. خش خش گام تو تكرار كنان می دهد آزارم. و من اندیشه كنان غرق در این پندارم. كه چرا باغچه كوچك ما سیب نداشت. جواب زیبای فروغ فرخ زاد به حمید مصدق. پدرم از پی تو تند دوید.