کاش میشد هیچکس تنها نبود. کاش میشد دیدنت رویا نبود. گفته بودی باتو میمانم ولی. رفتی و گفتی که اینجا جا نبود. سالیان سال تنها مانده ام. شاید این رفتن سزای من نبود. من دعا کردم برای بازگشت. دستهای تو ولی بالا نبود. باز هم گفتی که فردا میرسی. کافی است ق لبت کمی بی احتیاط قدم بردارد. و پایش گیر کند به ن گاه دی گری. آنجاست که ع شق آغ از می شود . مهربانی اش به وسعت یک اقیانوس است! بد قول نیست . اما کم میاورد و سر قول ش نمی مآند! تمام احساس پاکت را.

بعضی وقتا دردات اونقدر شخصی میشن . که با خودتم حرفشو نمی زنی. این بار نخوانده مرا بفهم. خدایا شکرت که تو خدایی و راه و رسم خدایی رو خوب می دونی. خدایا شکرت که گاهی این دل سیاه و آلوده رو یه تکونی می دی و از زیر فرسنگها خاک و گرد و غبار بیرون میاری و متوجه خودت می کنیش. خدایا شکرت که ستار العیوبی. به روحم وسعتی بخش تا در حقارتهایم نپوسم.

مسجد الزهرا شهر زاینده رود.

La position des blocs a été enregistrée. Non merci, ça ne prouvera rien du tout.