زاده ی زمستانم و عاشق بارون ولی همسایه ی آفتاب گرم جنوبم. ننویسی همه حرفهایت در دل میپوسند. برای این که زنده بمانی. و پایم را به پیشانی اش میکوبم! من لج این خیابانی را که از هیچ طرف به. دوست داشتن یک موجود در این است که پیر شدن با او را بپذیریم.

مے ر ق صہ و مے خ ن. ڪ ﮧ بآ ش کآفت ن ش. و قتے ش ک ست س ک وتے ک ر. مے ن گ ریست و مے گ فت. ی ڪ ر وز میآی. نوشته شده در ساعت توسط 回ط כּ آ ز 回. یادت مے آید دیگر نہ ڪسے است ڪہ از پشت بغلت ڪند ,. نہ دستے ڪہ شانہ ہ ایت را بگیرد ,. نہ صداے ڪہ قشنگ تر از صداے دریا باشد. اسم این تنہ ایے است. مہ ایے ڪہ حالت رابپرسن. ڪہ وقتے حالت را میپرسن. نوشته شده در ساعت توسط 回ط כּ آ ز 回. به اל ﬤازهל یاز بمیرﬤ.

آدما چه زود وابستگیاشونو فراموش میکنن! یه زمانی من بودم و اینجا. حالا بعد از 1 سال اومدم اینجا میبینم سوت و کور شده. خاطراتی که باهاشون زنده بودم هم دیگه دارن فراموش میشن. انگار که یه آدم دیگه شدم. چقدر دوس داشتم بازم تو اون زمان باشم. با اون آدما با اون خاطرات! دیگه دلی ندارم که بخوام از دلخوشیام یا دلتنگیام بنویسم. آخرین مطلب هم همینه که میخونید.

Mike Modano in the Motor City? .