دوباره این ترانه ی عاشقانه. می آیی عاشق می کنی محو می شوی تا فراموشت می کنم دوباره می آیی تازه می کنی خاطرات را محو می شوی به راستی که سراب از تو با ثبات تر است! لحظه های بی تو بودن. همین خوبه که تو هستی. هوا چه قدر خوبه . دنیای ما اندازه ی هم نیست. نشد از 19 مرداد امسال بنویسم . دلیلش هم اولش اینکه تهران نبودم . دوم اینکه می خواستم یه کم دور شم . دهه ی سوم زندگی من . به قول یکی هستم که هستم به درک که هستم! بودن سامی هم برای .

دیروز بود فکنم یه پریروز . الان یادم نیس کی بود . یهو حرف وبلاگ شد . وای دلم برای نوشتن چقدر یهو تنگ شد . مخصوصا وقتی نخوای کسی بفهمه . وقتی بدونی کسی سر نمیزنه . دلم بد جو ری گرفته . از دیشب تا الان همش گریه کردم توی خلوت خودم . دوس دارم کلی حرف بزنم . اما میترسم از گفتنشون . شاید نگفتن احساسات بهتره . اومدم بگم که تا حدی از نت فاصله گرفتم . بی معرفت شدم در مجاز خانه .

دست خط های یک آ کلاه دار.