افراد متملق و چاپلوس را به این نام و نشان میخوانند و بدین وسیله از آنان و رفتار خفت آمیزشان به زشتی یاد میکنند. کسانیکه در امر طبخ و آشپزی مطلقا چیزی نمیدانستند و کاری از آنها ساخته نبود. یکی آنکه چهار زانو بر زمین بنشینند و مثل خدمه های آشپزخانه بادنجان را پوست بکنند. دیگر آنکه این بادنجانها را پس از پخته شدن در دور و اطراف قابهای آش و خورش بچینند.

گذشت اون روزا تو حرفها بودی حرف اول. حس میکردم اخیرا حرفهات با خراشه. اونجا بود که فهمیدم این قصه آخراشه. وقت رفتنه و وقت دفن قلبمه. و خودت میدونی تمومه الکی جو نده. حرف های تلخت هم که نمک زخممه. و تنها دلخوشیم به قلم دستمه. و باز منمو حسرت اینکه دوباره تنها. و از خدا حالا میخوام من دو بال پرواز. تو که میدونستی من تکیه گاه محکمتم. بگو با من دیگه چرا د آخه نوکرتم. من که هر دقیقه ام وابسته به دقیقه ی تو بود.

Quelqun viens faire monter ma température? Abonne-toi à mon blog! Poster sur mon blog.