Bernard la mascotte de notre classe 3.

با بال شکسته پر گشودن زیباست. چهارشنبه سی و یکم اردیبهشت 1393. تنها دو نفر را دوست دارم! که مرا برای تو و تو را برای من پرورش دادند! جمعه بیست و دوم فروردین 1393. دل من پشت سرت کاسه ی آبی شد و ریخت. کی شود پیش قدم های تو اسفند شوم. کمی آرامتر امتحانم ک ن! به خودت ق س م خسته ام. شنبه بیست و چهارم اسفند 1392. نه کفش های پاشنه بلند. دوست دارم روی چمن ها راه بروم. عشوه ریختن را خوب یادم نداده اند. ولی اگر بگویم دوستت دارم.

Var tog tiden vägen? Oj, vart tar all tid vägen? Jag tyckte nästan för en stund att jag var inne här och skrev typ förra veckan men det var e vist inte.