Sexta-feira, 3 de agosto de 2012. Ler, tenho isso como hábito! Conforme leio, cada frase e cada parágrafo muda meu ser e minhas ideias. Toca o telefone, atendo. André é Flávia, tudo bem? Mas que barulheira é essa? Teria como identificar a vida em apenas contemplar o rosto dos mais velhos? .

قسم ت ب ود! هیچ حرفﮯ بهتر از سڪوت. و من همیشﮧ بﮧ دنبال ڪسﮯ مﮯگردم. چﮧ مﮯخوآهد بگوید ! وقتے ن ﮧ בستے. اما حیف که این همیشه ها پایدار نیست. زود یادشان میرود گفته بودند. خ ود را ط ے. مه م نی ست کہ. در کوه ے از گ رد و غ بار.

کتاب سرنوشت برای هر کسی چیزی نوشت. نوبت که به ما رسید قلم افتاد. تقدیم شما گل های روی زمین. من دخترم آنقدر زیبا که از دیدنم خسته نمیشوی. من دخترم آنقدر مهربان که ندیده ای. من دخترم با چشمانی زیبا و براق. من دخترم اشک هایی دارم به اندازه ی دریا و حرف هایی دارم گاهی بزرگتر از آسمان. من دخترم به شکل ماه و گاهی زیباتر خالقم به نامم سوره نازل کرد. و نماز خوندن با چادر سفید را.

One upon a time,I was falling in love.