چقدر صمیمانه نگاه پاک مرا خرید و. چقدر نامهربانه آسمان آبی عشق را برایم تیره نمود. میگفت با فانوسی از عشق کلبه ی تاریک دلت را روشن خواهم کرد. از یاس های سپید محبت و صمیمیت سخنها داشت. ولی اخر مرا در بیستون عشق آواره ساخت. بارها به انگشتانم وعده ی حلقه ی عشق. ومن در رویاهای شیرین خود بر روی دریچه ای از صفا. بر فراز موجهای پر تلاطم هوس به گفته های پر فریبش دل سپرده بودم. و امروز فهمیدم دفتر سرنوشتم را چه بی حوصله و. دیگر از همه چیز و همه کس خط خطی کردم. امروز فهمیدم بی هدف آرزو کردم بدون اشتیاق پریدم .

Créez un site Web ou un blog gratuitement sur WordPress.

Subscribe to my blog! Sa c moi heeee. Please enter the sequence of characters in the field below.