سرد شدم و بی احساس. بی منطق و کم حوصله. کاش می فهمید چقدر می خوامش. فکرشو که می کنم دیونه می شم. فکر اینکه الان می تونست کنار من باشه. می تونستم هر روز ببینمش. وقتی از سر کار بر می گشتم ببوسمش. شب ها توی بغلش بخوابمو لمسش کنم. می تونستم محکم بغلش کنم توی بازوهام بگیرمش و به تلافی همه ی این روزهای لعنتی که نبود ببوسمش. نوشته شده در چهارشنبه شانزدهم تیر ۱۳۸۹ساعت توسط سهیل. بازم این آسمون بی تو سیاه بود. تنها همین از من بر می آید.

Subscribe to my blog! Feser quelque chose notre pauvre terre. Please enter the sequence of characters in the field below.

امیدوارم لحظاتی خوبی رو اینجا سپری کنین. لطف کنین مطالب رو کپی نکنین. دوست داشتین هم لینک کنین بگین منم لینک کنمتون. بعدش اینکه اینم آی دی اینستاگرامم هستش. هرکی دوست داشت فالو کنه بگه منم فالوش کنم. واینگه خیلیم خوشحالم واسه اینکه وبلاگم رفته توی گوگل. فقط اسم وبمو بزنین واسه تون میاد.

این وبلاگ یه وبلاگ عاشقانه است. یه وبلاگ واسه عاشقای روی زمین. یه وبلاگ واسه ی همه ی شما عزیزا. نظرتونو راجع به وبلاگم اعلام کنید. گاهی باید به قلب بگویی. گاهی وقت ها باید عاشق شد و پاییز را درک کرد. گاهی وقت ها باید عاشق شد و زیر باران راه رفتگاهی وفت ها باید عاشق شوی و روی برگ های پاییزی قدم برداری. باران نم نم ببارد و تو . بی آنکه نگران خیس شدن کاپشن گران قیمتت باشی.

Please enter the sequence of characters in the field below. Celles ki ménérve le plusss.