حالا همه حال م را می پ رسند! بی خبر از این که. سالهاست که عادت ک رده ام. و ت ر ک های عمیق. خستہ ش دم ا ز مردم انے ڪہ. عقلش اט بہ چشمشاט ا ست! نمے دون م چرا این ا ڪہ بہ خوبے عیب هاے دیگراט میبینט. خودشوט ایט همہ عیب و مشڪلات دارט. هے دنیا تمومش ڪن وگرنه. سازت را میشڪنم این بار. ا ز رو زے ڪ ہ.

This is the place where you can personalize your profile! By moving, adding and personalizing widgets.

ای کاش می دانستیم که دل شکستن راه خوبی برای به تنهایی رسیدن نیست. واژه هایم منجمد شده اند . گاهی به یادمی آورم دختری را . که خنده هایش خالص بودند . گاهے دلم برای خودم تنگ میشود. گاهے دلم برای باورهاے گذشته ام تنگ میشود. گاهے دلم برای پاكیهاے كودكانه ے قلبم میگیرد. گاهے دلم از رهگذرانے كه در این مسیر بے انتها آمدند و رفتند. گاهے دلم از راهزنانے كه ناغافل دلم را میشكنند میگیرد. گاهے آرزو میكنم اے كاش. دلی نبود تا تنگ شود.

امشب باز به يادت تف تو ذاتت. ما به مردها گفتیم می خواهیم مثل شما باشیم. مردها هم گفتند حالا که اینقدر اصرار می کنید باشه. قبول! و ما نفهمیدیم که چه شد که مردها این قدر ناگهان این همه مهربان شدند. چقدر مادربزرگ بدبخت بود که در آن خانه می شست و می پخت. حیف که زنده نماند تا ببیند ما به چه آزادی شیرینی دست یافته ایم.