زعشقت بی نهایت گریه كردم. تمام روز در فكر تو بودم. تمام شب برایت گریه كردم. میان كوچه های درد و غربت. چو دیدم رد پایت گریه كردم. مبار ای آسمان دیگر تو امشب. كه من دیشب به جایت گریه كردم. وقتی دلت شکست تنها و بی هدف. شب پرسه می زنی از هر کدوم طرف. روزای خوبتو انکار می کنی. این واقعیتو تکرار می کنی. اطرافیانتو از دست می دیو. افسرده میشیو از دست می ریو. دور خودت همش دیوار می کشی.

A blog about racial and gender inequality and economic disparity in terms of domestic servants. Well this is my last and final post. I just wanted to say that I have thoroughly enjoyed creating and writing this blog. I hope those of you who have read and commented on my blog have enjoyed reading it as well. In this post I would like to talk about a poem by Gwendolyn Brooks called. The Lovers of the Poor.

Dedi sesi karamelize bir et tarifi verir gibi değildi. sonra giderim ve ben gitmemek için ayaklarına baktım.