زندگی شطرنج دنیا و دل است. هر روز صبح وقت سحر. میام تو کوچه باغ آرزو. می نشینم لب جوی عمرو. ذل می زنم به آب جو. ای دل زهرجدایی را بخور. چوب عمری باوفایی را بخور. دل دیدی که ماتت کردورفت. خنده ای بر خاطراتت کردورفت. من که گفتم این پرستو رفتنی است. من که گفتم این بهارافسردنی است. وه عجب کاری بدستم داد دل. هم شکست و هم شکستم داد دل. یادم نرفته سارا دستان کوچکت بود در دست کوچک ما.

Il y aurat des tof, ma petite vie.

تو بآ منی ام آ م ن ت نهآی ت نهآم زندگی نکبتی. ز ندگی معنی ندآره برام. ک رد که امید زندگیم بود. همون کسی زندگیو برآم نکبتی. بآ من بودن برآش مثل یه رویآست. ولی ظآهرا بآ م ن ن. م ثل رویآیی د ست. نیافتی بود به آن رسیدی. هر روز د م از رفتن میزنی فقط برو خ ستم. ن کن نگذار به خودم. کنم از با تو بودن استخآره نکن اختیارت. برو به کسی نمیگویم چگونه. خآنه ی ق لب م. بودم ولی سرد ش د م. تو که این نوشترو میخونی. فک ک ن تمام احسآست. دیگه چیزی نه شآدت میکنه.

Dans la vie il faut etre patient car la.