Σε αυτό το ιστολόγιο δεν χωρούν μεγάλα λόγια, μόνο μεγάλες αλήθειες. Τετάρτη, 2 Φεβρουαρίου 2011. Όλοι είμαστε ίδιοι Νο 9. Είσαι σε βαθύ ύπνο και χτυπάει το τηλέφωνο. Αφού το αφήσεις να κουδουνίσει δυο τρεις φορές το σηκώνεις με μισή καρδιά. Εσύ πάλι δεν λες ποτέ πως κοιμόσουν και προσπαθείς να κάνεις τη φωνή σου κανονική, με αποτέλεσμα να ακούγεσαι σαν ηλίθιος. Τρίτη, 4 Ιανουαρίου 2011.

تلاوتهای تحقیق درسی استاد عبدالباسط. دست نوشته های کودک فهیم. من به جرم باوفایی این چنین تنها شدم. عاشقانه هاي يه دختر تنها. خط خطي هاي يك دختر جلف. يادداشت هاي يك معلم زبان شيطون.

همیشه یکی هست تا درد دلتو بگی. واااای از اون روزی که همون بشه درد دلت. هر روز به هنگام سحر سنجاقک. او تشنه شبنم نشسته بر تن درخت است. به این همه انتظار قد نمیدهد. چقدر خنده دار است! شناسنامه ام را میگویم. با اینکه روزهاست برای خیلی ها مرده ام. یه وقتایی هست که دلت میگیره.

Wednesday, March 14, 2007. تغییر آدرس وبلاگ بچه های آسمان. ان شالله که بتونیم در آدرس جدید به حول و قوه الهی بهتر و بیشتر در رابطه با بچه های آسمان صحبت کنیم. Wednesday, March 14, 2007. Tuesday, February 13, 2007.

و گه گاهی دو خط شعری که گویای همه چیز است و خود ناچیز. خسته از خستگی خسته کننده ی تنم که مرا سخت شکست. خسته از مردم این شهر غریب. همشان خفته به خواب خوش خرگوشی خویش. که به خودخواهی خویش من و هر عشق مرا همه بر دار کشند. خسته از لشکر تکرار زمان. که اگر گوشی نبود نمی گوییم. و حرفهایی هست برای نگفتن. و سرمایه ی ماورائی هر کسی.