معشوق من بگشوده در روی گدای خانه اش. تا سرکشم من جرعه ای از ساغر و پیمانه اش. همچون غلام خانه اش زنجیر در پایم کنید. میگن توی این دنیا هر عسری یه یسری داره . من هم منتظر یسرم! شاید من هم آرام شدم.

نامت را بر کتیبه ای از جنس عاطفه حک خواهم کرد. تا گواهی بر معصومیت تو باشد. عکست را در گلدانی از جنس عشق خواهم گذارد. تا بر بام باغ ملکوت غنچه دهد. آخرین سخنت را با برگی از لاله در کتابی از عطوفت خواهم نوشت. و شب هنگام یاد تو را به میهمانی خیال خواهم خواند. بی گمان با من سخن خواهد گفت که زندگی کوچکتر از مردمک چشم تو است. و فصل پاییز مرگ برگ های سبز را به تماشا می نشیند. زمستان غم چشمان تو را به خاطر می آورد. آنگاه که پر از فریاد در سکوتی دلگیر. دلم برایت تنگ می شود.

نوشته شده توسط آسمانه در شنبه نوزدهم تیر 1389. نوشته شده توسط آسمانه در یکشنبه بیست و نهم شهریور 1388. اتوبوس وایسا من میخوام پیاده شم.

گفت و گوی مرد و زن. گفت و گوی مرد و زن. قبل از من و تو همه چیزش اختراع شده. من بعد از یه عالمه وقت اومدم تا مثل سابق خوشحالتون کنم! دلم واسه همه وبلاگ نویسها یه ذره شده! که توصیه می.