بنویسم عاشقانه درد دل خود را. و باور حقیقت تلخ جدایی. روزهای بارونی رو خیلی دوست دارم! چون معلوم نمیشه منتظر تاکسی هستی. بخار توی هوا مال سرماست. چشمهایم با آسمان به تفاهم می رسند.

یه روزی میشه که نیمه بیدارم. گاهی صدای ضعیف پیرمرد سپید موی رو میشنوم. هنوز گیج خوابم اما خوشحالم که پیرمرد اینجاست. از طرفی هم میدونم تنها چیزی که ونو پیشم نگه داشته. اینه که دستام هنوز تکون نمیخوره. وقتی که بالای سرم رسید در دل نور. پیرمرد سپید موی درخشنده رویی رو دیدم. گفت من از طرف پادشاه شهرتون اومدم. شاه دلش برات سوخت و نخواست تنها بمونی.