ا مروز خواهر آرش جون چشم به جهان گشود. ساعت هفت و بیست وپنج دقیقه صبح روز پنج شنبه. یکم اردیبهشت ماه ۱۳۹۰ مصادف با ۲۱ آپریل ۲۰۱۱. امروز تو مهد آرش جون قراره مراسم چهارشنبه سوری انجام بشه و گفتند. مثل سالهای قبل وسایل آتیش بازی برای بچه ها بذارید تا توی مهد با بقیه. از شما چه پنهون چند هفته قبل توی بوستان گفتگو.

Retape dans le champ ci-dessous la suite de chiffres et de lettres qui apparaissent dans le cadre ci-contre.

که فکر میکند تو درختی هستی. که شاخهایش را باید با تنه ی تو تیز کند. یک لحظه کنار من توقف کردی. یک عمر دل مرا تصرف کردی. من اسب و سپر داشتم و تیغ و زره. اما تو فقط سیب . هر وقت بشر به این جهان اندیشید. یک مشت چرند و هذیان اندیشید. گفتند خدا در آسمان است ولی. ساکت شده ایم درس فریاد بده. به جای قلم تیشه ی فرهاد بده.

سعید عسگر و شهید حاج همت! من هم جا خوردم. آغاز سال 79 و چنین توهمی! ۱- نمی دانم اواخر جنگ هنوز خاطرتان هست. بعد از قبول قطعنامه از طرف ایران و حمله گروهك رجوی از سمت جنوب غرب ایران. خشمی غریب از سوی مردم. پخش دیر هنگام موسیقی ای ایران! از رادیو و تلویزیون! برمیگردم سر همان دو سطر اول.