آنقدر در هیاهوی این وحشت گمیم. و ترس از نبودن هاست. و در تمام این شلوغی تاریک. خدای پنجره گشوده و با لبخند. مرا چشم در راه است. این گنج کمی نیست که از دوریت هر شب. وین در یتیم از ور این گونه گذر کرد. صد بار گذشتم ز سر کوچه چشمت. صد شکر خدایا دلکم زیر و زبر کرد. ما را زکودکی به مهرت پرورانده اند.

اما نشد رفتیمو چسبیدیم به خوندن کتاب. وآموزش وزن وقافیه و از این چیزا. حالاهم دیگه دل و دماغی نیس. واسه شعر گفتن و از این چیزا. ولی خداییش به گروه سر میزنم. خبر وبلاگ خانم اختصاری رو دارم. بیشتر شبا هم که وبلاگ غزل پست مدرن. رو زیرو رو میکنم و با نوشته ها و لینکاش حالی زیاد. حال هم یه شعر نصفه کاره که تقریبا رو وزنش کار کردم. پک به سیگار تف به آینده. پک به سیگار بی هدف خنده. پک به احساس پک به افکارم. پک به مستی ذهن بیمارم. تف به این بودن و نبودن که. پک به سیگارو زنده بودن که.

مي دوم خيس توي خيابان. مي سپارم خود را به باران. مي زنم خسته از شهر بيرن. مقصدم را نمي دانم امشب. ديگا اما مهم نيست چندان. پشت سر هوهوي زوزه ي باد. پيش رويم صفي از چناران. پا به پايه غمت مي سرايم. رفتي اما نگاهم به راهت. هفته او ل مهر 1391. هفته او ل مرداد 1389.

هرانچه هر روز برایمان اتفاق میافتد ان چیزی است که خود از زندگی طلب کرده ایم. من دوباره اومدم بعد از یه وقفه ی طولانی اخه میدونین با وجود یه سایتی مثل فیس بوک مردم دیگه کنپمتر دنبال وبلاگ میگردن. انشالا همیشه دلتون شاد باشه. من دوباره اومدم بعد از یه وقفه ی طولانی اخه میدونین با وجود یه سایتی مثل فیس بوک مردم دیگه کنپمتر دنبال وبلاگ میگردن. انشالا همیشه دلتون شاد باشه.