نا آرامی های یک آدم آرام. اميدوارم كه سي و چهار بهار و تابستان و پاييز و زمستاني ديگري كه ديدم مهربان بوده باشم. از تو از خاطره هاي با تو بودن. باز دلم هوای غزل کرده ای عزیز. افسونگری و چشم سیاهت شده دینم.

از همه مخاطبای وبلاگم چه قدیمی و چه جدید ممنونم که همراهم بودن. و شرمنده که من خیلی کم سرمیزدم. امیدوارم هرجا هستین موفق باشین. ولی نامردا تو بیمارستان عوضم کردن . از تنها بودن راضی نیستم اما خوشحالم که با خیلی ها نیستم. اونوقت ما تا همین چند سال قبل واسه هلی کوپتر بای بای میکردیم.

م حاج خانم براے چن. لش هوس طواف ڪعبہ ڪر. سنگ هایت را بہ شیطا. حاجے سوغاتے هایت بوے ن. النگو و سینہ ریز گرا. ڪلیہ اش را فروختہ تا براے. ش را فروخت براے مریضے ما. را بے خیال حاجے جا. ب ه قلم Raana Banoo. دختری که غم هایش را. خودش میداند و دلش .