دست هایت را تکان نده گرد و غبار ها بیدار میشوند. گاهی آدمی دلش یک پرتگاه میخواهد یک جایی برای سقوط. دستانش را باز کند و چشمانش را ببندد. یک قدمی اش لبه ی پرتگاه باشد. گاهی باید برای خودمان پرتگاه هایی بسازیم از جنس خیال. نوشته شده در ساعت توسط SH. این آب و نانی را که از زیر خروار ها درد بیرون کشیده ای. میدانم که دلت برای کودکان چشم به دست پر میزند. میدانم که قلبت برای خانه های بی سقف تنگ میشود. میدانم که وسعت نمیرسد کاری کنی. روز های سخت عذاب تمام میشود.

Please enter the sequence of characters in the field below.

Subscribe to my blog! Nous sommes les plus belles cokine.

Lùii Plùùs Qùùe TOùùt Aùù MOnde 3.