و هر لحظه تنهاترم میکنی با این نبودن های وقت و بی وقت. این روزها حتی دیگر از تلخ نوشتن هم خسته ام. و تو نخوانی این همه درد را. سلام به همه دوستای عزیزم. ممنون از همراهی همه تو این مدت. شاید یه روزی به همین زودیا بازم قلمم رو دست گرفتم. شنبه بیست و هشتم دی 1392. زیر پای عابران این کوچه نمناک. این روزها که نگاه مردان این شهر.

Abonne-toi à mon blog! Biien Venùe Ches Moii. Retape dans le champ ci-dessous la suite de chiffres et de lettres qui apparaissent dans le cadre ci-contre.

داستان های کوتاه جالب - هر هفته یک داستان. یک ساعت تفکر بهتر از هفتاد سال عبادت خالصانه. وقتی خرم دیگه نمیبینم دختر۱۲ساله ای رو که توی خیابون با اون ارایشه عجیب سعی میکنه بگه من ۲۰ سالمه تا بتونه نظره پسری رو که میخواد جلب کنه. وقتی خرم دیگه نمیبینم خونه ای رو که ۱۷ میلیارد قیمتشه وبرای ساختنش خیلی از حق ها رو زیر پا گذاشته و روی درش با خطی زیبا نوشته بسم الله الرحمن الرحیم! وقتی خرم دیگه نمیبینم مادری رو که به خاطره فقر خود سوزی کرد تا بدبختی بچه هاشو نبینه.